Mączlik warzywny (Aleyrodes proletella) jest pluskwiakiem od dawna spotykanym w Polsce. Dotychczas najczęściej widywany był w środowiskach naturalnych na glistniku jaskółcze ziele, rzadziej na wilczomleczu migdałolistnym, gruszyczce zielonawej, mniszku lekarskim, mleczu polnym i cykorii podróżnik. W ostatnich latach zaczęto mówić o mączliku warzywnym jak o szkodniku. Przyczyniły się do tego sprzyjające warunki bytowania.
Z roślin dziko rosnących zaczął się przenosić na rośliny uprawne. Zagraża warzywom z rodziny kapustowatych, a szczególnie brokułom, kalafiorom i brukselce. Zasiedla również kapustę głowiastą białą i czerwoną, jarmuż, brukiew, kalarepę i rzepę.
Osobniki dorosłe mają żółtawe ciało, ale pokryte białym woskowym nalotem wydają się białe, głowa jest ciemna, długość około 1,8 mm. Na skrzydłach, po środku, widoczne ciemne plamki. Larwy są żółtawe i mają owalny kształt, po wylęgu są płaskie.
Zimują osobniki dorosłe przeważnie na glistniku jaskółcze ziele. Są doniesienia, że zimuje również na rzepaku. Wiosną na żywicielu zimowym rozwija się pierwsze pokolenie mączlika warzywnego, a osobniki dorosłe tego pokolenia przelatują na warzywa kapustne, na których rozwija się do 5 pokoleń. Na jednym liści obserwujemy obecność wszystkich stadiów rozwojowych mączlika. Termin pojawienia się mączlika na roślinach zależy od gatunku rośliny – na jarmużu wszystkie stadia rozwojowe można zaobserwować na liściach już pod koniec marca, a na kwiatostanach w maju; brukselkę i kapustę głowiasta późną zasiedla od początku lipca do połowy września. Samica w ciągu życia składa około 150 jaj. Składając jaja obraca się i jaja są ułożone w okółku lub w półokręgu. Najczęściej na spodniej stronie liści. Czas rozwoju jednego pokolenia zależy od przebiegu pogody, zwłaszcza temperatury. Przy temperaturze 28oC czas rozwoju trwa około 19-20 dni, a przy temperaturze 16oC wydłuża się 2,5 razy (47-48 dni).
Szkodliwość. Szkody wyrządzają osobniki dorosłe, larwy i nimfy, które wysysają soki z tkanki przewodzącej liści, ogładzając rośliny. Wydalają duże ilości rosy miodowej, którą wyrzucają na dużą odległość. Rosa (spadź) obficie pokrywa liście i rozwijają się na niej grzyby sadzakowe utrudniające asymilację. Zahamowany jest wzrost roślin i następuje spadek plonu.
