Uprawa ogórka gruntowego, nastawiona na wysokie plony, wymaga umiejętnego nawożenia. Najlepiej gdy nawożenie ogórków jest oparte na fertygacji, dzięki czemu możliwe jest systematyczne podawanie roślinom niezbędnych im składników pokarmowych. To pozwala utrzymać rośliny w dobrej kondycji, zapewnić dobre plonowanie, a także wydłużyć czas zbiorów.
Wysokie wymagania pokarmowe ogórka
Ogórek ma wysokie potrzeby nawozowe, ze względu na płytki system korzeniowy (główna masa korzeni znajduje się w warstwie 30 cm) co wskazuje na konieczność systematycznego i zrównoważonego nawożenia dla uzyskania wysokich plonów. Ma średnie wymagania co do azotu i potasu, ale wysokie w stosunku do fosforu. Do czasu kwitnienia wymaga dobrego zaopatrzenia w azot, natomiast w okresie wiązania i dorastania owoców przede wszystkim w fosfor i potas. Dla ogórka optymalna zawartość składników mineralnych w 1 litrze gleby powinna wynosić: 80-120 mg azotu (N), 60-80 mg fosforu (P), 160-220 mg potasu (K), 70-120 mg magnezu (Mg) i 1500-2000 mg wapnia (Ca). Obiektywną ocenę zasobności gleb i ustalenie potrzebnych dawek nawozów wykonuje się na podstawie analizy chemicznej gleby.
Bieżącą ocenę stanu odżywienia ogórka można dokonać w oparciu o wygląd roślin, co dla doświadczonych plantatorów nie jest problem. Zmiany w wyglądzie i zabarwieniu roślin mogą sygnalizować brak składników, gorsze przyswajanie niektórych z nich lub znaczną zmianę odczynu gleby. Jeśli stosuje się nawożenie kompostem, obornikiem lub innymi nawozami naturalnymi, to bardzo rzadko występuje brak mikroelementów. Objawy ich niedoboru mogą pojawić się tylko wówczas, gdy odczyn gleby odbiega znacznie od normy. Na glebach o odczynie zasadowym (alkalicznym) lub po silnym wapnowaniu gleby obniża się dostępność manganu, żelaza, boru i miedzi, natomiast na glebach kwaśnych silnemu ograniczeniu ulega dostępność molibdenu.
Nawożenie ogórków – głownie fosfor i potas
Dla dobrego wzrostu ogórka potrzebne są również inne składniki mineralne jak fosfor potas, magnez, wapń oraz mikroelementy. Fosfor należy do pierwiastków trudno wymywanych z gleby. Jest on potrzebny przede wszystkim w okresie formowania pędów liści. Fosfor jest pobierany w formie rozpuszczalnych fosforanów. Zakwaszenie gleby jest czynnikiem ograniczającym przyswajalność fosforu. Duża zawartość substancji organicznej i próchnicy zapobiega przechodzeniu rozpuszczalnych form fosforu w formy niedostępne dla roślin, poprzez tworzenie kompleksowych połączeń fosforanów ze związkami próchnicowymi. Na glebach o niedostatecznej zawartości fosforu nawozy mineralne należy stosować przed siewem lub sadzeniem, zastosowane nawozy dobrze wymieszać z glebą.
Największe zapotrzebowanie na potas występuje w czasie owocowania ogórków. Bardzo bogatym źródłem potasu są nawozy organiczne. Na glebach słabo zasobnych w potas należy stosować uzupełniające nawożenie mineralne. Nawozy potasowe należy stosować przedwegetacyjnie, jedynie dawki wyższe można dzielić i stosować część przed siewem nasion, a część pogłównie. Dawki fosforu i potasu powinny być zbilansowane, to znaczy, że ilość wnoszonych składników powinna pokrywać się z ilością zabieraną z pola wraz z plonem.
Nawożenie ogórków najlepiej przez fertygację
Warunkiem koniecznym do uzyskaniem wysokich plonów ogórka gruntowego jest zapewnienie optymalnego zaopatrzenia roślin w składniki pokarmowe, co jest możliwe przy zastosowaniu fertygacji.
Nawożenie poprzez fertygację daje możliwość regularnego dostarczania roślinom wraz z wodą wszystkich potrzebnych im składników pokarmowych. Pozwala to zarówno utrzymać rośliny w dobrej kondycji, jak również wydłużyć czas owocowania.
Potwierdza to Konrad Kozakiewicz z Michałowa, który w tym roku uprawia ogórki na powierzchni 7 ha. Zachęcony dobrymi efektami produkcyjnymi z roku ubiegłego (wtedy uprawiał 3 ha), w tym sezonie znacznie zwiększył powierzchnię uprawy. Pierwsze nawozy zostały wprowadzone do gleby już podczas przygotowania gleby, wtedy zastawano około 200 kg/ha soli potasowej i 150 kg/ha fosforanu amonu. Uprawianą odmianą w tym roku jest ponownie Platina F1, która nie zawiodła producenta w minionym sezonie, dając plon 90 t/ha. Siewy realizowano pod koniec maja wysiewając nasiona siewnikiem punktowym w rzędy oddalone co 160 cm i co około 20 cm w rzędzie. Podczas siewu na części plantacji dawkowano w rzędy nawóz podsiewaczem w dawce 200 kg/ha. Dla porównania zastosowano 3 rodzaje nawozów na poszczególnych kwaterach: Agromaster 14-5-18 ze spowolnionym azotem z firmy ICL, Eurofertil TOP 30 HORTI z firmy Timac Agro oraz Blaucorn z firmy Compo. Zaraz po wysiewie nasion rozłożono linie kroplujące na każdy rząd oraz przykryto rzędy agrowłókniną dla przyśpieszenia wschodów. W początkowym okresie wzrostu młodych roślin nawadniania się je tylko czystą wodą ponieważ wystarczająca jest ilość składników pokarmowych wprowadzonych do gleby. Fertygację rozpoczyna się dopiero gdy rośliny zaczynają wypuszczać wąsy czepne. W tym roku mają być do tego celu stosowane wieloskładnikowe nawozy z serii Solinure, głównie Solinure potasowy.
Ogórek ma bardzo duże zapotrzebowanie na składniki pokarmowe, przy prowadzeniu fertygacji zużywa się w sezonie nawet do 1000 kg tego nawozu na 1 ha, ale dzięki temu można wydłużyć zbiory i uzyskać wysokie plony – podkreśla Grzegorz Ożarek z firmy ICL.
Opracował zalecenia nawozowe dla Pana Konrada w oparciu o analizę gleby i wody używanej do podlewania. Tygodniowo ma być stosowane tu 75 kg Solinure potasowego (10-5-39) i 5 kg Solinure azotowego oraz kwas azotowy, konieczny dla uzyskania odpowiedniego pH. Dzięki fertygacji Konrad Kozakiewicz zbierał w ubiegłym roku ogórki do początku października, uzyskując plon netto 90 t/ha. Czy w tym roku będzie podobnie? Przekonamy się podczas kolejnej wizyty w tym gospodarstwie.
