Fungicydowa ochrona kapusty, cz. 2

W przechowalniach zostało już bardzo niewiele zapasów



W pierwszej części artykułu zaprezentowane zostały wybrane choroby grzybowe atakujące kapustę głowiastą. W niniejszej części przegląd tych zagrożeń będzie kontynuowany. Tym razem jednak nacisk położony został na dwie choroby, które powodują znaczne szkody przechowalnicze – szarą pleśń i antraknozę (czerń krzyżowych).

Szara pleśń

Ta groźna choroba powodowana jest przez Botryotinia fuckeliana. Patogen ten rozwija się najszybciej w warunkach wysokiej wilgotności powietrza (95-100%) i w temperaturze wynoszącej 15-20°C. Sprzyja mu także mała ilość światła, osłabienie roślin innymi chorobami, niedobór wapnia i potasu w glebie. W trakcie uprawy, w okresie tworzenia główek i przed zbiorem grzyb atakuje obumarłe lub mechanicznie uszkodzone części roślinne oraz główki. Na porażonych główkach kapusty pojawiają się ciemno brunatne, wodniste plamy. Gdy wilgotność powietrza jest wysoka a temperatura powietrza stosunkowo niska, na przebarwieniach tych uwidacznia się szary, pylisty nalot złożony. To zarodniki konidialne. Odpowiadają one za kolejne infekcje. Szara pleśń atakuje kapustę nie tylko na etapie produkcji rozsady czy w warunkach polowych, lecz także w okresie przechowywania. Jest ona niekiedy powodem poważnych strat przechowalniczych.

Brak odpowiedniego zabezpieczenia kapust ma okres przechowywania może skutkować takimi objawami

Czerń krzyżowych

Patogen zimuje na polu, najczęściej w resztkach pożniwnych, pozostawionych po zbiorze przedplonu, a także na chwastach z rodziny kapustowatych, stanowiących jedno z ważniejszych źródeł rozprzestrzeniania się tej choroby. Pierwotnym źródłem infekcji są też nasiona. W okresie wegetacji zarodniki konidialne grzyba przenoszone są przez wiatr i wodę. Do masowego zakażenia roślin dochodzi wówczas, gdy temperatura powietrza wynosi 20-27°C, a rośliny zwilżone są przez okres co najmniej pięciu godzin lub gdy wilgotność powietrza dochodzi do 95-100% i utrzymuje się przez 18-20 godzin. Największa szkodliwość choroby na kapuście i innych gatunkach warzyw kapustnych występuje w okresie przedzbiorczym. W tym okresie choroba nie ma bezpośredniego wpływu na wielkość plonu, obniża za to bardzo mocno wartość przechowalniczą główek kapusty.

Amistar 250 SC oraz Scorpion 325 SC – skuteczne narzędzia do zwalczenia obu chorób

Amistar 250 SC, preparat oparty o Technologię Amistar, stanowi skuteczne remedium na oba opisane problemy. Jest środkiem grzybobójczym, koncentratem w postaci stężonej zawiesiny do rozcieńczania wodą o działaniu wgłębnym i systemicznym, do stosowania głównie zapobiegawczego w zwalczaniu chorób grzybowych m.in. kapusty. Jeśli główki mają być długo przechowywane, to pierwszy zabieg warto wykonać już na etapie ich tworzenia się. Kolejne dwie aplikacje można przeprowadzić o ile powstanie zagrożenie którąś z tych chorób. Jeśli stwierdzone zostaną objawy infekcji, z zastosowaniem preparatu nie należy zwlekać. Amistar można zastosować trzykrotnie w sezonie, nie częściej jednak niż co 7-10 dni. Jednorazowa dawka to 0,8 l/ha. Taką ilość środka podać trzeba w ok. 700 l wody/ha. Stosowanie tego preparatu należy rotować z zabiegami fungicydami zawierającymi substancje aktywne z innych grup chemicznych. Czerń krzyżowych bardzo dobrze zwalcza także opisywany w pierwszej części tekstu preparat Scorpion 325 SC.  W sezonie na plantacjach kapusty można zastosować go jednokrotnie.  Produkt ten to połączenie dobrze znanej Technologi Amistar z difekonazolem. Taka kompozycja czyni go niezwykle skutecznym orężem w walce z wieloma chorobami zagrażającymi kapuście.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj środków bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.

materiał promocyjny firmy Syngenta