Uprawa selera a wymagania Zielonego Ładu

W drugiej połowie października Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego z s. w Karniowicach wraz z Katedrą Ogrodnictwa UR w Krakowie zorganizowali konferencję pt. Technologia uprawy selera w świetle założeń Europejskiego Zielonego Ładu. Pierwsza część wydarzenia miała charakter warsztatów w Warzywniczej Stacji Doświadczalnej UR w Mydlnikach. Podczas niej przedstawiono doświadczenia z uprawami selera naciowego i korzeniowego prowadzonych metodami ekologicznymi.

Porównanie wzrostu i plonowania   

Pierwsze z doświadczeń polegało na porównaniu wzrostu i plonowania trzech odmian selera korzeniowego w ekologicznej uprawie polowej. Badaniami objęto odmiany holenderskiej firmy Novisem:  standardową Alpha i nowe – Calgary F1 i Boston F1. Rozsadę wyprodukowano w szklarni wysiewając 22 marca podkiełkowane i otoczkowane nasiona bezpośrednio do tac wielokomórkowych o 96 otworach. Rośliny w fazie 4-5 liści wysadzono 30 maja w rozstawie 70 x 25 cm (po 320 szt. z każdej odmiany). W stacjonarnym tunelu wysokim typu Farmer STN 070 wykonano doświadczenie z selerem naciowym uprawianym w rozstawie 70 x 30 cm. 

Założenia doświadczeń tunelowych przybliżył prof. dr hab. Piotr Siwek

Nasiona odmian firmy Novisem: Giotto F1  (standard) oraz NOV7582 F1 (nowa odmiana) były wysiane 1 czerwca, a rozsadę z tac o 96 otworach, posiadającą po 4-5 liści wysadzono 14 lipca. W uprawach wykorzystano nawozy dopuszczone do produkcji ekologicznej, tj. Bioilsa (6-5-13) oraz pogłównie NaturalCrop SL. Doświadczenie w tunelu było częścią eksperymentu polegającego na wykorzystaniu nawozów zielonych prowadzonych nieprzerwanie od 8 sezonów. Mają one na celu wzbogacenie gleby w składniki pokarmowe i poprawienie jej właściwości fizycznych w celu uzyskania plonu różnych gatunków warzyw o wysokiej wartości biologicznej. W tym roku na przełomie zimy i wiosny wysiano jako przedplon rzodkiew oleistą i nostrzyk, które zostały ścięte, a następnie wprowadzone do gleby za pomocą glebogryzarki przed posadzeniem selera naciowego i pietruszki naciowej. Trzecią część tunelu stanowiła kontrola pozostająca bez roślin przedplonowych. Uprawa mechaniczna gleby w tunelach jest minimalizowana na tyle na ile to możliwe. W wybranych latach rośliny uprawiane na zielony nawóz są koszone, a biomasą niektórych (np. bobu) ściółkuje się międzyrzędzia roślin warzywnych uprawianych z rozsady – tłumaczył prof. Piotr Siwek z Katedry Ogrodnictwa UR.

Oceniane parametry

Oprócz plonu i składu chemicznego warzyw bada się również zasobność gleby i jej właściwości fizyko-chemiczne i zmiany zawartości materii organicznej. Jak wyjaśniła dr hab. Iwona Domagała-Świątkiewicz, prof. URK  biomasa zielona szybko się rozkłada i mineralizuje  z wydzieleniem CO2, udostępniając składniki mineralne przyswajalne przez rośliny warzywne. Efekt ten jest jednak stosunkowo krótkotrwały. Inaczej jest z częścią podziemną, ponieważ korzenie są zdrewniałe, zbudowane z ligniny, która długo się rozkłada. W procesie humifikacji przeobrażają się w trwałe związki próchniczne. Ponadto pozostawione korzenie napowietrzają glebę, ponieważ tworzą szczeliny, które następnie są zasiedlane przez korzenie roślin warzywnych.

O zaletach wprowadzania biomasy nawozów zielonych do gleby mówila dr hab. Iwona Domagała-Świątkiewicz, prof. URK

Pierwsze efekty prowadzonych badań na pomidorach były niewielkie, czego dowodem było uzyskanie wyższych plonów w obiekcie kontrolnym. Niemniej jednak w kolejnych latach wprowadzania biomasy w glebie zachodziły stopniowo oczekiwane zmiany. Dobrym tego przykładem były ubiegłoroczne doświadczenia ze szczepioną oberżyną, która osiągnęła znaczące rozmiary i wydała bardzo wysoki plon handlowy owoców. Równie dobrze zapowiada się tegoroczny seler naciowy – podkreślił prof. Piotr Siwek. Stanowi to dowód na celowość poprawy właściwości gleby i zawartości materii organicznej oraz długofalowe oddziaływanie „nawozów zielonych”. 

Doświadczenia w certyfikowanym ekologicznie tunelu obarczone są pewnym ryzykiem fitosanitarnym, którego nie da się uniknąć ze względu na specyficzne warunki mikroklimatyczne występujące w tunelu. Wysoka wilgotność powietrza (za sprawą dużych amplitud między dniem i nocą) i wysoka temperatura sprzyjają rozwojowi chorób i szkodników. 

W kolejnej części zostanie przedstawiona charakterystyka odmian selerów wykorzystanych w doświadczeniu oraz zalecenia agrotechniczne specjalistów z firmy Rol-Spec.