Płatności bezpośrednie 2023 – nabór wniosków wciąż trwa

Jedna z kwater w której realizowany jest projekt Kalafiorowa Demo Farma



W tym roku rolnicy spotykają się z wieloma zmianami związanymi z wnioskami o płatności do prowadzenia produkcji rolnej. Dotyczą one głównie dodatkowych praktyk prośrodowiskowych, umownie nazywanych ekoschematami, ale także pomocy w bezpłatnym wypełnianiu wniosków i… przedłużonego terminu naboru – do końca czerwca. Jak przedstawia się aktualna sytuacja i o co mogą wnioskować rolnicy trudniący się uprawą warzyw polowych?  

Do 30 czerwca

To termin, do którego bez żadnych potrąceń można składać wnioski o płatności bezpośrednie i związane z nimi ekoschematy. Po tym czasie za każdy dzień roboczy opóźnienia nastąpi pomniejszenie płatności w wysokości 1% należnej kwoty. Z kolei do 17 lipca będzie można wprowadzać korekty do wniosków bez obniżenia kwot płatności jeśli tylko były one złożone w podstawowym okresie, tj. do 30 czerwca. Ostateczny termin składania wniosków i wprowadzania zmian to 25 lipiec. W porównaniu do ubiegłego roku czas ten wydłużył się praktycznie o miesiąc, przy czym według danych ARiMR na dzień 4 maja odnotowano ok. 450 000 wniosków. Orientacyjnie stanowi to 35,6% ilości wniosków, które wpłynęły do Agencji w ubiegłym roku (1,265 mln). Wnioski mogą być wysyłane tylko elektronicznie przez aplikację eWniosekPlus. Bezpłatną i fachową pomoc w wypełnianiu wniosków świadczą pracownicy wojewódzkich Ośrodków Doradztwa Rolniczego w biurach powiatowych ODR-ów, jak i w biurach powiatowych ARIMR. Listę pracowników ODR-ów i terminy dyżurów w poszczególnych miejscowościach można znaleźć na stronie internetowej tych instytucji. Przed wizytą należy przygotować login (nr gospodarstwa) i własne hasło do aplikacji eWniosekPlus. 

Płatności dla warzywników

Oprócz klasycznych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych i ekoschematu Integrowana Produkcja, o której pisaliśmy m.in. tutaj – dopłaty – są również wzorem poprzednich lat przewidziane dla producentów pomidorów w kwocie ok. 550 €/ha. Jest to dopłata do powierzchni objętej kontraktacją (nie większej niż określona w umowie). Plantacja musi być założona z rozsady w ilości nie mniejszej niż 20 000 szt/ha. Spośród ekoschematów na uwagę zasługuje m.in. Biologiczna ochrona upraw, której celem jest ograniczenie stosowania pestycydów. Płatność przysługuje do powierzchni uprawy, na której zastosuje się preparat mikrobiologiczny oparty na żywych organizmach, zgodnie z etykietą. Brak jest tego typu preparatów o charakterze chwastobójczym, także dozwolone jest w tym ekoschemacie korzystanie z herbicydów. W ten ekoschemat mogą wejść m.in. warzywnicy uprawiający kukurydzę cukrową i wykorzystać do jej ochrony preparat mikrobiologiczny zawierający kruszynka do zwalczania omacnicy prosowianki czy grzyby z gatunku Beauveria bassiana dobrze radzące sobie w ograniczaniu populacji wielu szkodników, np. mączlików w uprawie warzyw kapustnych. W tym jak i innych przypadkach jeśli z pewnych względów (niekorzystny przebieg pogody, etc.) ochrona biologiczna okaże się nieskuteczna, zgodnie z art. 34 ust. 2 ustawy o Planie Strategicznym dla WPR, dopuszcza się przeprowadzenie zabiegu chemicznym środkiem ochrony roślin. Aby spełnić wymogi rolnik musi posiadać imienny dokument potwierdzający jego nabycie, w którym wskazano – jaki środek został nabyty oraz jego ilość. Ponadto dokument potwierdzający zakup ś.o.r, musi zostać złożony przez rolnika, do kierownika biura powiatowego ARiMR, do 31 sierpnia roku złożenia wniosku o płatność.  Szacowana stawka wynosi niespełna 90 €/ha uprawy. 

W ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe

Producenci warzyw w dużej mierze prowadzą uprawy w oparciu o analizę gleby. Stąd też bez większych trudności można skorzystać ze wsparcia z tytułu Opracowania i przestrzegania planu nawożenia (jest dostępny wariant podstawowy i wariant z wapnowaniem) w ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi. Celem wariantu podstawowego jest opracowanie i przestrzeganie planu nawozowego do powierzchni gruntów ornych i trwałych użytków zielonych w gospodarstwie, opartego na bilansie azotu oraz chemicznej analizie gleby, określającego dawki składników pokarmowych (N, P, K i Mg oraz potrzeby wapnowania). Wymaganiami objęte są: wykonanie chemicznej analizy gleby np. w OSChR (analizy mogą być dotychczasowe, jednak nie starsze niż 4-letnie), opracowanie planu nawożenia (wystarczą zalecenia z okręgowej stacji chemiczno-rolniczej) – przed rozpoczęciem nawożenia (plan nawozowy zostaje w gospodarstwie, nie trzeba składać do ARiMR), zastosowanie nawożenia zgodnie z planem (m.in. nie wolno przekraczać 170 kg N/ha rocznie) i prowadzić ewidencję stosowania nawozów. Trzeba pamiętać, że plan nawożenia obejmuje wszystkie działki w gospodarstwie, jeśli pewnej działki nie zamierza się nawozić wystarczy wpis zawierający taką informację. Wariant z wapnowaniem dotyczy gruntów dla których, wyniki analizy gleby wskazują pH≤5,5, rolnik nie korzystał z dofinansowania z programu wapnowania z NFOŚIGW w ostatnich 4 latach oraz zakupi i zastosuje wapno w roku składania wnioskowania o płatność. Za wariant podstawowy można otrzymać 1 pkt, a rozszerzony z wapnowaniem 3 pkt, przy czym stawka za każdy punkt wynosi 100 zł. Praktyki te można łączyć m.in. z Wymieszaniem obornika na gruntach ornych w ciągu 12 godzin od aplikacji. Właściwie zabieg należy tak zaplanować aby w ciągu 12 godzin od rozrzucenia obornika wymieszać go z glebą. Początkowo, aby uwiarygodnić wykonanie praktyki ograniczenia ulatniania amoniaku z tego nawozu rolnik musiał dosłać zdjęcie geotagowane z udostępnionej aplikacji. Brzmi to dosyć kontrowersyjnie, w związku z czym dopuszczono możliwość dostarczenia do ARiMR oświadczenia o realizacji praktyki w ciągu 14 dni od aplikacji nawozów. Jeśli obornik nie pochodzi z własnego gospodarstwa niezbędny jest też imienny dokument poświadczający jego zakup (umowę). Stawka za tę praktykę wynosi 2 pkt (200 zł).