Wśród chorób zagrażającym selerom są m.in. mokra zgnilizna bakteryjna i zgnilizna twardzikowa. Temat ich zwalczania podczas konferencji dotyczącej uprawy selera odbywającej się w Krakowie przybliżył dr hab. Jacek Nawrocki z UR w Krakowie.
Mokra zgnilizna bakteryjna selera
Działaniem prewencyjnym w kontekście ograniczenia wystąpienia mokrej zgnilizny bakteryjnej selera jest lokalizowanie uprawy na stanowisku wolnym od szkodników glebowych uszkadzających skórkę. Ważne jest unikanie przenawożenia azotem i mechanicznych otarć podczas zbioru i przygotowania do sprzedaży lub przechowywania. Ponadto przechowalnie i pojemniki powinno się dezynfekować jednym z preparatów o określonym stężeniu Mogą to być roztwór podchlorynu sodu (3%), Menno Florades 90 SL (2%), Huwa San TR-50 (1-2%) lub roztwór kwasu podchlorawego (Bio ActiV). Polecane jest również zastosowanie preparatów zawierających pożyteczne bakterie: Bacillus amyloliquefaciens (Senerade ASO), B. subtilis (bi protect), B. atrophaeus (RhizoVital C5), a także preparaty zawierające chitozan (Beta-Chikol) lub ekstrakt z grapefruita (Biosept Active) zgodnie z etykietą.
Zgnilizna twardzikowa selera
Kolejnym z wymienionych zagrożeń, z którym zmagają się producenci warzyw, w tym selera jest zgnilizna twardzikowa. Czasem okazuje się, że wyglądające na zdrowe warzywa mają na powierzchni skleroty patogenu i dopiero w przechowalni obserwuje się objawy typowe dla tej choroby. Źródłem zakażenia mogą być chwasty będące roślinami żywicielskimi oraz zabrudzone, niezdezynfekowane skrzynie z poprzednich lat. Patogen rozwija się nawet w temperaturze oscylujących w granicach 0°C. Zapobiegawczo przed wysadzeniem rozsady selera należy wymieszać z ziemią biopreparaty zawierający pożytecznego grzyba Coniothyrium minitans – nadpasożyta sklerot patogena. Z kolei w okresie wegetacji dobrze sprawdzają się środki chemiczne, które chronią równocześnie przed szarą pleśnią. Wśród nich wyróżniamy m.in. Switch 62,5 WG, Sextans 62,5 WG, Scorpion 325 SC, Signum 33 WG i Dagonis.
Septorioza selera
Jedną z najgroźniejszych chorób naci selera jest septorioza objawiająca się małymi, brązowymi plamkami na liściach i ogonkach liściowych wraz z czarnymi punktami (piknidiami). Silnie porażone liście żółkną i zasychają. Zaleca się regularne lustracje upraw w okresie wegetacji, a po zauważeniu pierwszych oznak chorobowych opryski preparatami opartymi na strobilurynie (np. Amistar 250 SC) oraz triazolach (np. Difo 250 SC) co 7-10 dni zgodnie z etykietą.
